Yusuf Suresi 24. Ayet Meali, Arapça Yazılışı, Anlamı ve Tefsiri

Yusuf Suresi 24. ayeti ne anlatıyor? Yusuf Suresi 24. ayetinin meali, Arapçası, anlamı ve tefsiri…

Yusuf Suresi 24. Ayetinin Arapçası:

وَلَقَدْ هَمَّتْ بِه۪ۗ وَهَمَّ بِهَاۚ لَوْلَٓا اَنْ رَاٰ بُرْهَانَ رَبِّه۪ۜ كَذٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّٓوءَ وَالْفَحْشَٓاءَۜ اِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَص۪ينَ

Yusuf Suresi 24. Ayetinin Meali (Anlamı):

Kadın ona sahip olmayı kesinlikle kafaya koymuştu ve zihni hep onunla meşguldü. Eğer Rabbinin kesin delilini görmeseydi Yûsuf da onu arzulamıştı. Lakin biz, kötülüğü ve her türlü hayâsızlığı Yûsuf’tan uzak tutalım diye ona delilimizi gösterip kalbine sebât verdik. Çünkü o, bütün gönlüyle Allah’a bağlanmış içten ve tertemiz kullarımızdan biriydi.

Yusuf Suresi 24. Ayetinin Tefsiri:

Evinde
Yûsuf’un köle olarak bulunduğu ve onun bakımını üstlenmiş olan kadın, kocasının
evde olmadığı bir zamanı fırsat bilerek tüm kapıları sıkıca kapamış ve Yûsuf’la
birlikte olma arzusunu bütün içtenliğiyle ortaya koymuştu. Böyle son derece
çirkin bir talep karşısında Hz. Yûsuf, derhal مَعَاذَ
اللّٰهِ (ma‘âzallah!) diyerek Allah’a sığınmıştır. Çünkü nefsin bu nevi
amansız istek ve arzularına karşı insanı koruyabilecek olan, fakat yegâne
kuvvet ve kudret sahibi Allah Teâlâ’dır. İkinci olarak Hz. Yûsuf, bir taraftan
Cenâb-ı Hakk’ın kendisine olan her türlü lutuf, ikram ve ihsanlarını; bir
taraftan da kendisini satın alıp bakımını iyi yapmasını hanımına öğütleyen
beyefendinin iyiliklerini dile getirerek böyle bir hıyânet içinde asla
olamayacağını beyân etmiştir. Zira o, ya peygamber yahut peygamber namzedi olarak,
ister bizzat Rabbinin, ister O’nun kullarının iyiliklerine karşı hıyânetle
mukabele eden; nefsânî arzuları helâl yoldan tatmin imkânı varken, bile bile
harama yeltenen zâlimlerin asla kurtuluşa eremeyeceklerini çok iyi bilmekteydi.

Bahsi
geçen kadının, Hz. Yûsuf’un nefsinden kâm almaya iyiden iyiye niyet ettiğinde
şüphe yoktur. Çünkü o, arzusunu tatmin için Yûsuf’a olan meylini fiiliyâta
dökerek kâh teşvik, kâh korkutma çareleriyle oldukça önemli biçimde teşebbüste
bulunmuştu. Hz. Yûsuf ise böyle bir halde iken dahî, helâli helâl, haramı haram
olarak görmüş ve bütün fıtrî husûsiyetleriyle olgunluğa ermiş bir insan olarak
yaratılışının gereği olan meyline rağmen, akıl ve iradesiyle onda tam bir
tasarrufta bulunarak hissiyatına hâkim olmuştu. Onun, bütün içtenyetiyle dile
getirdiği “Ma‘âzallah!” niyazına Allah Teâlâ’nın yardım ve inâyeti yetişmiş ve
bu ilâhî yardım onu her türlü kötülükten ve hayâsızlıktan menetmişti. Çünkü Hz.
Yûsuf, Allah’ın risâlet emânetini yüklenmek için seçilmiş, ihlasa erdirilmiş,
dindâr, yalnızca Allah’ın rızâsını arayan mümtâz bir kul idi.

Bu
nedenle:

Yusuf Suresi tefsiri için tıklayınız…

Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri

Yusuf Suresi 24. ayetinin meal karşı karşıya geldirması ve diğer ayetler için tıklayınız…