Âl-i İmrân Suresi 117. Ayet Meali, Arapça Yazılışı, Anlamı ve Tefsiri

Âl-i İmrân Suresi 117. ayeti ne anlatıyor? Âl-i İmrân Suresi 117. ayetinin meali, Arapçası, anlamı ve tefsiri…

Âl-i İmrân Suresi 117. Ayetinin Arapçası:

مَثَلُ مَا يُنْفِقُونَ ف۪ي هٰذِهِ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا كَمَثَلِ ر۪يحٍ ف۪يهَا صِرٌّ اَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُٓوا اَنْفُسَهُمْ فَاَهْلَكَتْهُۜ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللّٰهُ وَلٰكِنْ اَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

Âl-i İmrân Suresi 117. Ayetinin Meali (Anlamı):

Onların bu dünya yaşamında harcadıkları şeyler, kendi kendilerine zulmeden bir gürûhun ekinlerini vurup da mahveden soğuk ve kavurucu bir fırtınaya benzer. Aslını söylemek gerekirse onlara Allah zulmetmemiş, fakat onlar kendi kendilerine zulmetmişlerdir.

Âl-i İmrân Suresi 117. Ayetinin Tefsiri:

Verilen
örnekte ekime hazırlanmış bir tarla, tarlanın başında, Allah’a isyan etmekle
kendi kendilerine zulmetmiş böylece azabı haketmiş; yahut müsait olmayan bir
yere zamansız ekimde bulunmak suretiyle uygunsuz bir davranış da bulunmuş
böylece ziyanı baştan garantilemiş bir topluluk bulunmaktadır. Bunlar tarlayı
ekiyorlar ve ekin hemen bitiyor. Bu arada ansızın soğuk ve kavurucu bir
kasırga esmeye başlıyor. Bütün yakıcılığıyla o tarlayı yakıp kavuruyor. Burada
rüzgârın içinde bulunan soğuk ve kavuruculuğu ifade için kullanılan صِرٌّ (sırr) kelimesi, öfkeyle atılmış ve
etkileyici bir ses tonuyla aynı mânayı tasvir etmektedir. Netice itibariyle,
ekinin tümü böyle bir rüzgârın tesiriyle yanıp kül olmaktadır.

İşte
kâfirlerin dünya yaşamındaki harcamaları da bunun gibidir. Sözü edilen rüzgârın
ekinleri yakıp helak etmesi gibi, onların küfürleri de iyiliklerinin sevabını
ortadan kaldırıp boşa çıkarır. Dolayısıyla bir taraftan onların küfürleri, harcadıkları
şeyin sevabını yok etmede ekini helak eden rüzgar gibi; diğer taraftan onların
harcamaları da, rüzgarın helak ettiği ekin gibi olmaktadır. Kâfirler mallarını
dünya çapında imârethâneler, çeşmeler ve köprüler yapmak, yoksul, yetim ve dullara
iyilik etmek gibi hayır yollarında harcamış da olabilirler. Bunlara karşılık
büyük sevaplar da umabilirler. Lakin âhirete vardıklarında, küfürlerinin bütün
bu hayırları silip götürdüğünü göreceklerdir. Böyle bir kâfir, ekin ekip de
ondan büyük verim bekleyen, fakat ortalığı kasıp kavuran soğuk bir rüzgarın
isabetiyle ekini yanan ve bundan dolayı elinde üzüntü ve kederden başka bir şey
kalmayan bir kimse gibi olacaktır.

Başka
bir açıdan bakıldığında, kâfirlerin dünya çapında harcadıkları şeylerle,
Peygamberimiz (s.a.s.)’e karşı asker toplamalarına ve ona eziyet etmek için yaptıkları
harcamalara işaret edilmiş olabilir. Bu harcama, onların önceden iyilik
namına yaptıkları şeyleri helak etmiştir. Çünkü onların bu niyetle yaptıkları
harcamalar, küfürlerinin şiddetini ortaya koymakta, bundan dolayı yaptıkları
amelleri boşa çıkarmada etkili olmaktadır. (Fahreddin er-Râzî, Mefâtîhu’l-gayb,
VIII, 170) Nitekim başka bir âyet-i kerîmede: “İnkâra saplananlar,
mallarını insanları Allah yolundan çevirmek için harcarlar. Onu böylece
harcamaya devam edeceler. Ama harcanan bu mal onlara bir pişmanlık sebebi
olacak. Çünkü hedeflerine varamadan mağlup edilecekler. Neticede kâfirler
toplanıp cehenneme sürülecekler.” (Enfâl 8/36) buyrulmaktadır. Bütün bu
hasret ve hüsranlar, onların küfrü tercih etmek suretiyle kendilerine
zulmetmeleri sebebiyledir. Yoksa Allah onlara zulmetmiş değildir.

Bundan
dolayıdır ki Allah Teâlâ,  İslâm’a karşı
taşıdıkları kötü düşünce ve niyetleri yüzünden, ister Ehl-i kitaptan ister
başkalarından olsun kâfirleri sırdaş edinmeyi yasaklamak üzere şöyle buyurur:

Âl-i İmrân Suresi tefsiri için tıklayınız…

Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri

Âl-i İmrân Suresi 117. ayetinin meal karşı karşıya geldirması ve diğer ayetler için tıklayınız…