Nisâ Suresi 127. Ayet Meali, Arapça Yazılışı, Anlamı ve Tefsiri

Nisâ Suresi 127. ayeti ne anlatıyor? Nisâ Suresi 127. ayetinin meali, Arapçası, anlamı ve tefsiri…

Nisâ Suresi 127. Ayetinin Arapçası:

وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَٓاءِۜ قُلِ اللّٰهُ يُفْت۪يكُمْ ف۪يهِنَّۙ وَمَا يُتْلٰى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ ف۪ي يَتَامَى النِّسَٓاءِ الّٰت۪ي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ اَنْ تَنْكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَف۪ينَ مِنَ الْوِلْدَانِۙ وَاَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامٰى بِالْقِسْطِۜ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِه۪ عَل۪يمًا

Nisâ Suresi 127. Ayetinin Meali (Anlamı):

Kadınlar ile ilgiliki dinî hükümleri açıklamanı istiyorlar. De ki: “Allah, onlar ile ilgiliki hükmünü açıklıyor: Kitapta size okunan âyetler; kendilerine verilmesi gereken miras, mehir gibi şeyleri vermediğiniz, üstelik güzel ve zenginse nikâhlamak istediğiniz, miraslarını kaybetmemek için başkalarıyla nikâhlamak istemediğiniz yetim kızlar, çaresiz kalmış çocuklar ile ilgili ve yetimlere karşı adâleti yerine getirmeniz hususunda gerekli hükmü vermektedir. İyilik olarak her ne yaparsanız, mutlaka Allah onu bilmektedir.”

Nisâ Suresi 127. Ayetinin Tefsiri:

Câhiliye
devrinde bir adam, himâyesinde bulunan yetim kız güzel ve varlıklı ise onunla
evlenir böylelikle malını yerdi. Kız çirkinse, kendisi evlenmediği gibi onun
başkalarıyla evlenmesine de mâni olur, nihâyet o kız ölünce mirasına sahip
çıkardı. Ayrıca o devirde kadınlara ve çocuklara mirastan hiç pay vermezlerdi.
(bk. Buhârî, Tefsir 4/23; Fahreddin er-Râzî, Mefâtîhu’l-gayb, XI, 50) Bu
gibi âyetlerin inmesiyle bu tür çirkin muameleler yasaklanmış oldu.

Yetim
kızlar ve onların malları ile ilgili yine bu sûrenin ilk âyetlerinde şu ilâhî
ikazlar bulunmaktadır:

“Yetimlere mallarını verin. Helâli haram olanla değiştirmeyin;
onların mallarını kendi malınıza katarak yemeyin. Çünkü böyle yapmanız,
gerçekten fazla büyük bir günahtır.” (Nisâ 4/2)

 “…Büyüyecekler de mallarını
elimizden alacaklar diye o malları İsrâf ile ve tez elden yiyip tüketmeyin.” (Nisâ 4/6)

Rivayete
göre Hz. Ömer, kendisine yetim bir kızın velisi geldiğinde bakar, eğer o yetim
güzel ve zengin ise:

“-
Onu senden başka biriyle evlendir, ona senden daha hayırlı birini bul” derdi.
Eğer yetim çirkin ve yoksul ise:

“-
Onu kendine nikahla, çünkü ona bakmaya ve iyi davranmaya herkesten fazla sen
layıksın” derdi (Zemahşerî, el-Keşşâf, I, 275).

Âyette
geçen “çaresiz çocuklar”dan maksat, kendisini koruyacak yakınlarını kaybetmiş, merhametsiz
kimselerin eline düşmüş ve hakkını korumaktan aciz erkek çocuklardır. Bunların
da haklarının muhafaza edilmesi, ellerinden tutulması ve gereksinimlerinin karşılanması müslümanların
yerine getirmesi gereken mühim bir dinî vecibedir. Bu tür ictimâî hizmetleri
ifaya teşvik yönünden Hâtemü’l-Esam’ın şu sözü ne kadar mânidardır:

“Üç
şey mevcuttur ki, onlar olmadan üç şey iddia eden yalancı mevkiine düşer:

›    Malını Allah
yolunda harcamadan cenneti sevdiğini iddia eden,

›    Haramlardan
sakınmadan Allah’ı sevdiğini iddia eden,

›    Fakirleri
sevmeden Peygamber Efendimiz’i sevdiğini iddia eden yalancıdır.”

Nisâ sûresi 34. âyette evlilik yaşamında kadının
yol açtığu “nuşûz”dan, 35. ayette de kadın yahut kocanın istememesi sebebiyle
yaşanan boşanma tehlikesinden bahsedilmişti. Gelen âyette ise kocanın
“nuşûz”undan neş’et eden aile problemleri üzerinde durulmaktadır:

Nisâ Suresi tefsiri için tıklayınız…

Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri

Nisâ Suresi 127. ayetinin meal karşı karşıya geldirması ve diğer ayetler için tıklayınız…