A’râf Suresi 122. Ayet Meali, Arapça Yazılışı, Anlamı ve Tefsiri

A’râf Suresi 122. ayeti ne anlatıyor? A’râf Suresi 122. ayetinin meali, Arapçası, anlamı ve tefsiri…

A’râf Suresi 122. Ayetinin Arapçası:

رَبِّ مُوسٰى وَهٰرُونَ

A’râf Suresi 122. Ayetinin Meali (Anlamı):

“Mûsâ’nın ve Hârûn’un Rabbine!”

A’râf Suresi 122. Ayetinin Tefsiri:

Sihrin
ne olduğunu ve en püf noktalarını çok iyi bilen sihirbazlar, Hz. Mûsâ’nın
gösterdiği hâdisenin sihir olmadığını, sihrin sınırının ötesinde ve ondan
bambaşka bir iş olduğunu ve bunun Âlemlerin Rabbinden kaynaklanan bir gücün
eseri olduğunu hemen anladılar. Her çeşit sihrin bunun karşısında güçsüz ve
hükümsüz kalacağını hep bir ağızdan kabul ve itiraf ettiler. Böylelikle Mûsâ (a.s.)’ın
gerçek peygamber olduğuna karar verip ona inandılar. Gönüllerine sinen
hakikatin tesiriyle kendilerini tutamayıp derhal secdelere kapandılar. Bu
âniden yerlere serilişlerinin, başka bir şey değil, kalplerine yerleşen ve iç
dünyalarını yakan iman ateşinin bir tezâhürü olduğunu ifade etmek üzere de: “Âlemlerin
Rabbine iman ettik. Mûsâ’nın ve Hârûn’un Rabbine!” (A‘râf  7/121-122) diye haykırdılar. Bu durumda
Firavun ve eşrafı için, Hz. Mûsâ’nın bir sihirbaz olduğunu iddia etmek artık
imkânsız duruma geldi. Çünkü bu işi en iyi bilen sihirbazlar, bilfiil gösteri ve
deneme ile bunun bir sihir olmadığını doğrulamışlardı. O halde Mûsâ’nın gerçek
bir peygamber olduğunu kabulden başka yol kalmamıştı.

Lakin
Firavun öyle rahatlıkla pes edecek ve davasından vazgeçecek gibi görünmüyordu:

A’râf Suresi tefsiri için tıklayınız…

Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri

A’râf Suresi 122. ayetinin meal karşı karşıya geldirması ve diğer ayetler için tıklayınız…