Âl-i İmrân Suresi 19. Ayet Meali, Arapça Yazılışı, Anlamı ve Tefsiri

Âl-i İmrân Suresi 19. ayeti ne anlatıyor? Âl-i İmrân Suresi 19. ayetinin meali, Arapçası, anlamı ve tefsiri…

Âl-i İmrân Suresi 19. Ayetinin Arapçası:

اِنَّ الدّ۪ينَ عِنْدَ اللّٰهِ الْاِسْلَامُ۠ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذ۪ينَ اُو۫تُوا الْكِتَابَ اِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَٓاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْۜ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاٰيَاتِ اللّٰهِ فَاِنَّ اللّٰهَ سَر۪يعُ الْحِسَابِ

Âl-i İmrân Suresi 19. Ayetinin Meali (Anlamı):

Şüphesiz Allah katında tek makbul din İslâm’dır. Ehl-i kitap, fakat kendilerine Peygamber’in hak olduğuna dâir bilgi geldikten sonra, aralarındaki kıskançlık yüzünden anlaşmazlığa düştüler. Artık kim Allah’ın âyetlerini inkâr ederse, şunu bilsin ki Allah, tabi ki hesâbı çok hızlı görendir.

Âl-i İmrân Suresi 19. Ayetinin Tefsiri:

 اَلدّ۪ينُ(din),
sözlükte “hesap, taat, kulluk, mükâfat yahut ceza olarak amellerin karşılığı”
gibi mânalara gelir. Bu yönüyle kelime, itaat edenle itaat edilen içindeki
ilişkiyi ifade etmektedir. İtaat edilen ve hâkimiyeti elinde bulunduran taraf
itibariyle sevap ümidi yahut azap korkusuyla muhatapları, sorumluluklarını
yerine getirmeye çağrıdır. İtaat eden taraf itibariyle ise selamet arzusu,
korkuyla ümit içinde çarpan bir kalple itaat ve emre bağlılık mânası ifade
eder. Terim olarak din, akıl sahiplerini kendi istek ve iradeleriyle iyiliğe ve
mutluluğa yönlendiren, onların seçme özgürlüklerine bağlı fiillerini uhrevî
kurtuluş ve saadetleri istikametinde düzenleyen ilâhî bir kanundur.

اَلْاِسْلَامُ (İslâm), sözlükte “teslim
olmak, itaat etmek, bağlanmak, sulh ve selâmet içinde olmak” anlamlarını ifade
eder. Terim olarak ise İslâm, “Allah Teâlâ’nın peygamberleri vasıtasıyla
açıkladıği dinî emir ve yasakların tama­mını bütün varlığıyla kabul etmek,
gereğini yapmak ve bunu ortaya koyan bir teslimiyet içinde ol­maktır.” Genelde
Allah’tan gelen bütün hak dinlerin ortak adı, özelde de son kez PeygamberEfendimiz
(s.a.s.)’e indirilen dinin adı, İslâm’dır. Bu dine bağlananlara da “müslüman”
denilir. İslâm, bir taraftan insanlarla Allah içinde bir mutabakatı ifade
edip böylece ya­ratanın iradesiyle yaratılmışların iradesi içinde bir uyumu
temin ederken, diğer taraftan irade ve akıl sahibi varlıklar içinde
anlaşmazlık ve çekişmeleri önleyip uzlaşma sağlamakta, böylece bütün varlık
âlemini müthiş bir barış ve selâmet iklimine ulaştırmayı hedeflemektedir. Şu
âyet-i kerîme bu gerçeği dile getirmektedir:

“Yoksa onlar Allah’ın dininden
başka bir din mi arıyorlar? Halbuki göklerde ve yerde bulunan herkes isteyerek
yahut istemeyerek Allah’a boyun eğip teslim olmuş durumdadır ve hepsi O’na
döndürülüp götürülmektedir.”(Âl-i İmrân 3/83)

Bu hakîkate binâendir ki İslâm’dan başka bir din kabule
şâyan olamayacaktır:

“Kim İslâm’dan başka bir din ararsa, şunu bilsin ki, aradığı din
ondan asla kabul edilmeyecektir; o, âhirette de 
kaybedenlerden olacaktır.” (Âl-i İmrân 3/85)

İşte bu itibarla Allah katında geçerli olan tek din,
İslâm’dır; Allah’ın emirlerine kayıtsız şartsız tam teslimiyettir. Allah
Teâlâ’nın gönderdiği peygamberler ve indirdiği kitaplarla kullarına öğrettiği
din budur. Cenâb-ı Hak, kullarına bu ilâhî yasasına göre muamele edecek, nimet
ve mükafatını bununla verecek ve neticede ebedî selâmete ermek de yalnızca
bununla olabilecek olacaktır.

Şâirin dediği gibi:

“Hiç ululuk yok cihanda rütbe-i İslâm’dan
bihter.

İzzet ü rif’at istersen, ni’met-i İslâm
yeter.”

“Dünyada İslâm rütbesinden, müslüman olmaktan daha
iyi, yüce, şerefli ve güzel hiçbir ululuk yoktur. Eğer sen izzet, şeref ve
yücelik istersen İslâm nimeti yeter!”

Lakin kendilerine kitap verilen ve önceden dinin ne
olduğu hususunda bilgileri bulunan yahudi ve hıristiyanlar, kendilerine gerçek
ilim yani vahiy, Kur’an ve apaçık deliller geldikten sonra, sırf menfaat
düşüncesi, nefsâni arzu, hırs ve hasetleri sebebiyle anlaşmazlığa düşmüşlerdir.
Bunun yanında kendilerine gerçek din tebliğ edildiği böylece dinin mâhiyet
ve maksadının ne olduğunu tam anlamıyla anladığı halde, buna itaat etmeyen ve
şahsî çıkarlarını dinin üzerinde tutan herkes âyetin şumûlüne dâhildir. Âyette,
Allah’ın hesap görmesinin çok hızlı olduğu hatırlatılarak, Cenâb-ı Hakk’ın
âyetlerini inkâr edenler ikazlmaktadır. Bunun yanında Yüce Mevlâmız,
kullarının peşini bırakmayıp kitaplısı ve kitapsızıyla hepsini ısrarla İslâm’ı
kabule çağırmaktadır:

Âl-i İmrân Suresi tefsiri için tıklayınız…

Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri

Âl-i İmrân Suresi 19. ayetinin meal karşı karşıya geldirması ve diğer ayetler için tıklayınız…